Gastenboek
Wij zouden het erg op prijs stellen als u na uw bezoek aan het Hornemann Huis een berichtje achterlaat in ons gastenboek. .
38 berichten.
Soms, komt alles wat je in een lessencyclus wil bereiken, per ongeluk samen. Dit gebeurde afgelopen week voor een groep leerlingen van Summa Plus, afdeling Voortgezet Onderwijs voor Anderstaligen. VOAT is een school waar je als nieuwkomer Nederlands leert. Hier leren onze leerlingen eerst de taal, voordat ze naar een opleiding of werk gaan. In het kader van lessen over de Tweede Wereldoorlog, ging ik met één van mijn groepen op bezoek bij een pop-up museum over de Tweede Wereldoorlog in Eindhoven: Het Hornemannhuis.
Dit museum is een indrukwekkend initiatief, opgezet door familie van Edo en Lex Hornemann. Edo en Lex woonden in Eindhoven ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Ze waren een normaal Eindhovens gezin zoals zovelen, met als verschil dat zij van Joodse afkomst waren.
We kregen een zeer indrukwekkende lezing en rondleiding van Martijn Docters, een volle neef van de broertjes Hornemann. Een verdrietig verhaal, over dat zij als Joden zijn afgevoerd naar een concentratiekamp en de verschrikkingen die zij moesten doorstaan. Daarna was de stilte haast hoorbaar. Het maakte veel los en sloeg tegelijkertijd ook een brug met de (vlucht-)verhalen van onze leerlingen. Ervaringen werden gedeeld over en weer, en bleken vele raakvlakken te hebben.
Twee dagen later, zouden de leerlingen hun eindproduct presenteren. En omdat de ontmoeting met Martijn en medewerkers zo prettig was, nodigden we hen hiervoor uit. Wederom was de brug tussen verleden en heden te zien. De sfeer en betrokkenheid waren goed en duidelijk zichtbaar.
De leerlingen presenteerden hun portretten, van mensen die toen leefden, in de vorm van een tentoonstelling. Ze oefenden hun kennis en spreekvaardigheden, waarbij zenuwplasjes plaats moesten maken voor kippenvel. Een zeer bijzondere, betekenisvolle ervaring voor alle betrokkenen. Het verhaal van Edo en Lex vormde een kapstok, een brug tussen toen en nu.
De leerlingen mogen nu hun werken gaan exposeren, bij Het Hornemannhuis, op uitnodiging van Martijn Docters. Wij danken hem en zijn medewerkers voor deze zeer bijzondere ontmoeting met het verleden.
Aan Linda, Martijn en alle vrijwilligers.
Wat was het een mooie, geslaagde dag zondag 3 maart jl. Alles klopte, de locatie, de organisatie, het publiek. Wij voelden ons zeer op ons gemak mede door de prettige ontvangst en begeleiding van jullie beiden.
Jullie hebben een mooi en hecht team gevormd en doen fantastisch werk. Deze speciale plek, waarin een triest gebeuren centraal staat, wordt door jullie inzet toch voorzien van wat zonnestraaltjes.
Bedankt dat ik mijn verhaal heb mogen vertellen in deze entourage..
Binnenkort komen wij de bordjes bewerken. Wij kijken er naar uit.
Tot dan!
Miel en Henk.
In Het Hornemann Huis kun je ook komen knutselen. Voor het project Namen en nummers maak je een houten naambordje voor Eindhovense slachtoffers van de holocaust.
Ben er vandaag met mijn dochtertje geweest en we vinden het beide een erg mooie tentoonstelling.
Ook zeer aangrijpende video die we aan het begin te zien hebben gekregen.
Ga zo door met dit mooie werk.
het was interessant hoe hij het vertelde aan iedereen.
hij vertelden het alsof je er zelf een beetje bij was.
dit verhaal mag nooit vergeten worden.
ik ben blij dat je het verhaal verteld hebt.
bedankt Martijn voor dit verhaal.
en hopelijk vergeten we dit nooit!
ik vond het een erg interesant maar ook heftig verhaal
voor het eerst in een lange tijd was mijn klas er helemaal stil van
Het was z'n mooi verhaal. En Martijn vertelde het verhaal ook zo goed dat je er helemaal ingezogen werd het voelde net alsof je er naast stond. Dit verhaal ga ik daarom ook nooit meer vergeten!!!!
ik vont het echt een mooi verhaal best heftig maar ook heel mooi. ik zou graag een ker naar u museum komen lijkt me heel interessant en mooi. lijkt me heftig om zo iets over je famillie te horen. ik was er gwn steel an en kreeg kippenvel. ik ga sit zeker nooit vergeten en blijf het door vertellen. veel respect
Hey ik heb vandaag je verhaal over je familie gehoord en was echt in shock.
niet te geloven dat iemand dit in zijn hooft haalt, ook hebben we het filmpje gekeken niet te geloven dat ze dit doen met het ophangen en dat de duitse soldaten aan de 20 kinderen die te licht waren moesten hangen. ik wil graag een keer naar je museum komen! je hebt het mooi vertelt.
Groetjes Annabel.
Hallo,
Ik vind het heel mooi toen Martijn bij ons in de klas kwam vertellen ik was er stil van.
Ik vind het ook heel knap dat hij het zo vertelt, het raakt me.
Ik hoop nog een keer naar het museum te gaan.
heel mooi verhaal en ik was er heel stil van. heel erg bedankt voor de gastles Martijn!
wat is het knap dat je dit verhaall hebt verteld ik was er helemaal stil van en het is niet te geloven dat er mensen bestaan die andere mensen zoiets aandoen.
Ik werd er stil van ik leef erg mee dit mag nooit opnieuw gebeuren
Martijn kwam bij ons in de klas om het verhaal van Edo en Lexje te vertellen (zijn achter neefjes) hij vertelde het verhaal wat er met hun is gebeurt in de tweede wereld oorlog toen het verhaal afgelopen was was ik helemaal stil ik kon niet bedenken dat dat is gebeurt met Edo en Lexje echt respect
Het verhaal werd goed uitgelegd en raakte me ik heb veel respect Martijn wist ons helemaal stil te houden
Wat heb jij een mooi verhaal zeg en wat heb je het goed vertelt. En ik was helemaal in chok. En ik vond het knap dat je het met ons wou delen.
Heel erg bedankt Martijn ik werd helemaal stil van jou verhaal en ik hoop dat dit NOOOOOIT meer gebeurt
Was heel leuk en intressant om naar te luisteren, ook best wel schokkend
Ik werd er stil van ik leef erg mee dit mag nooit vergeten worden
Martijn heeft het heel mooi vertelt. Ik zit in groep acht en hij heeft net alles vertelt.
Het was wel heel heftig maar heel mooi
Groetjes Julia