Soms, komt alles wat je in een lessencyclus wil bereiken, per ongeluk samen. Dit gebeurde afgelopen week voor een groep leerlingen van Summa Plus, afdeling Voortgezet Onderwijs voor Anderstaligen. VOAT is een school waar je als nieuwkomer Nederlands leert. Hier leren onze leerlingen eerst de taal, voordat ze naar een opleiding of werk gaan. In het kader van lessen over de Tweede Wereldoorlog, ging ik met één van mijn groepen op bezoek bij een pop-up museum over de Tweede Wereldoorlog in Eindhoven: Het Hornemannhuis. Dit museum is een indrukwekkend initiatief, opgezet door familie van Edo en Lex Hornemann. Edo en Lex woonden in Eindhoven ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Ze waren een normaal Eindhovens gezin zoals zovelen, met als verschil dat zij van Joodse afkomst waren. We kregen een zeer indrukwekkende lezing en rondleiding van Martijn Docters, een volle neef van de broertjes Hornemann. Een verdrietig verhaal, over dat zij als Joden zijn afgevoerd naar een concentratiekamp en de verschrikkingen die zij moesten doorstaan. Daarna was de stilte haast hoorbaar. Het maakte veel los en sloeg tegelijkertijd ook een brug met de (vlucht-)verhalen van onze leerlingen. Ervaringen werden gedeeld over en weer, en bleken vele raakvlakken te hebben. Twee dagen later, zouden de leerlingen hun eindproduct presenteren. En omdat de ontmoeting met Martijn en medewerkers zo prettig was, nodigden we hen hiervoor uit. Wederom was de brug tussen verleden en heden te zien. De sfeer en betrokkenheid waren goed en duidelijk zichtbaar. De leerlingen presenteerden hun portretten, van mensen die toen leefden, in de vorm van een tentoonstelling. Ze oefenden hun kennis en spreekvaardigheden, waarbij zenuwplasjes plaats moesten maken voor kippenvel. Een zeer bijzondere, betekenisvolle ervaring voor alle betrokkenen. Het verhaal van Edo en Lex vormde een kapstok, een brug tussen toen en nu. De leerlingen mogen nu hun werken gaan exposeren, bij Het Hornemannhuis, op uitnodiging van Martijn Docters. Wij danken hem en zijn medewerkers voor deze zeer bijzondere ontmoeting met het verleden.

In Het Hornemann Huis kun je ook komen knutselen. Voor het project Namen en nummers maak je een houten naambordje voor Eindhovense slachtoffers van de holocaust.

het was interessant hoe hij het vertelde aan iedereen. hij vertelden het alsof je er zelf een beetje bij was. dit verhaal mag nooit vergeten worden. ik ben blij dat je het verhaal verteld hebt. bedankt Martijn voor dit verhaal. en hopelijk vergeten we dit nooit!

Het was z'n mooi verhaal. En Martijn vertelde het verhaal ook zo goed dat je er helemaal ingezogen werd het voelde net alsof je er naast stond. Dit verhaal ga ik daarom ook nooit meer vergeten!!!!

Hey ik heb vandaag je verhaal over je familie gehoord en was echt in shock. niet te geloven dat iemand dit in zijn hooft haalt, ook hebben we het filmpje gekeken niet te geloven dat ze dit doen met het ophangen en dat de duitse soldaten aan de 20 kinderen die te licht waren moesten hangen. ik wil graag een keer naar je museum komen! je hebt het mooi vertelt. Groetjes Annabel.

heel mooi verhaal en ik was er heel stil van. heel erg bedankt voor de gastles Martijn!

Ik werd er stil van ik leef erg mee dit mag nooit opnieuw gebeuren

Het verhaal werd goed uitgelegd en raakte me ik heb veel respect Martijn wist ons helemaal stil te houden

Heel erg bedankt Martijn ik werd helemaal stil van jou verhaal en ik hoop dat dit NOOOOOIT meer gebeurt

Ik werd er stil van ik leef erg mee dit mag nooit vergeten worden